U jugoistočnom delu Panonske nizije u Banatu, nalazi se najveća evropska kontinentalna peščara koja obuhvata blizu 35.000 ha površine. Ona je elipsastog oblika i orijentisana je u pravcu jugoistok – severozapad. Nastala je tokom ledenog doba od moćnih naslaga eolskog silikatno – karbonatnog peska. U savremenom periodu, vetar Košava oblikovao je izražen dinski reljef, čije su nadmorske visine između 70 m i 200 m. Umereno kontinentalna klima, odsustvo površinskih vodotokova i peščana zemljišta uslovili su osobene životne zajednice, koje su izdvojene u posebnu biljno – geografsku oblast Deliblaticum.
U jedinstvenom mozaiku ekosistema, nalaze se tipične vrste flore i faune, od kojih su mnoge prirodne retkosti značajne po međunarodnim kriterijumima. Bogata flora sa preko 900 vrsta, podvrsta i varijeteta obiluje raritetima, reliktima, endemima i subendemima kao što su: banatski božur, pančićev pelen, šerpet, bademić, peščarsko smilje i kleka – jedini samonikli četinar Panonske nizije. Od 2005. godine SRP “Deliblatska peščara” proglašen je značajnim područjem za biljke (IPA).
Kao poslednja i najveća oaza peščarsko – stepske, šumske i močvarne vegetacije koja je nekada dominirala Panonskom nizijom, SRP “Deliblatska peščara” je jedan od najvažnijih centara biodiverziteta u Srbiji i Evropi i najznačajnije stepsko područje kod nas. Stoga, rezervat predstavlja jedinstven naučni poligon.
Među retkostima faune ističu se vrste sa stepskih staništa: pustinjski mravi, mravlji lav, banatski soko, orao krstaš, stepski skočimiš, tekunica, slepo kuče, stepski tvor i dr. Za neke od njih, SRP “Deliblatska peščara” je jedino ili jedno od malobrojnih preostalih staništa u Srbiji.
U zaštićenom području, nalazi se i deo reke Dunav sa ritovima i adama “Labudovo okno”. Vode bogate ribom i mrestilišta značajno su stecište i masovno zimovalište ptica vodenih staništa, zbog čega je SRP “Deliblatska peščara” 1989. godine proglašena za međunarodno značajno stanište ptica (IBA). Ovde se gnezde mnoge retke vrste: mala bela čaplja, žuta čaplja, ibis i lasta bregunica. Takođe, od 2006. godine Labudovo okno” ima i status vlažnog područja Ramsarske konvencije.
Tipična sela na obodu zaštićenog područja čuvaju atmosferu minulih vremena i upotpunjuju sliku ovog živopisnog predela.
