Strogi prirodni rezervat „Varoš“
Na području Bosutskih šuma nalazi se Strogi prirodni rezervat „Varoš“, koji predstavlja jednu od četiri prostorne celine sa ostacima očuvanih, prastarih hrastovih šuma. Rezervat se prostire u neplavnom području duž mrtvaje Brek u katastarskoj opštini Batrovci, opštine Šid, zauzimajući površinu od 38,83 ha. Zaštićenim područjem proglašen je još davne 1955. godine i cela površina nalazi se i danas u režimu zaštite I stepena. Područje karakterišu očuvane mešovite šume poljskog jasena, hrasta lužnjaka i graba, čija starost iznosi oko 140 godina. Specifičnost područja ogleda se u pojavi manjih uzvišenja (tzv. greda) i zabarenih površina duž Breka, gde se mogu naći i dobro očuvane grupe stabala poljskog jasena.
Strogi prirodni rezervat „Vinična“
Strogi prirodni rezervat „Vinična“, koji je još od 1953. godine pod zaštitom, predstavlja jednu od četiri prostorne celine sa ostacima očuvanih, prastarih hrastovih šuma, unutar područja Bosutskih šuma. Rezervat se prostire u centralnom delu šumskog kompleksa obuhvaćenog zaštitom, u katastarskoj opštini Morović, na nasipom branjenom, starom aluvijumu. Zauzima površinu od 26,60 ha i u celosti se nalazi u režimu zaštite I stepena. Područje karakteriše velika raznovrsnost mešovitih šumskih zajednica poljskog jasena, hrasta lužnjaka i graba, starosti od 132 do 168 godina. Zbog svojih karakteristika i očuvanosti, područje rezervata značajno doprinosi mogućnostima za naučna istraživanja.
Strogi prirodni rezervat „Majzecova bašta“
Strogi prirodni rezervat „Majzecova bašta“, koji je još od 1953. godine pod zaštitom, predstavlja jednu od četiri prostorne celine sa ostacima očuvanih, prastarih hrastovih šuma, unutar područja Bosutskih šuma. Rezervat se prostire u centralnom delu šumskog kompleksa obuhvaćenog zaštitom, u katastarskoj opštini Morović, na nasipom branjenom, starom aluvijumu. Zauzima površinu od 26,91 ha i u celosti se nalazi u režimu zaštite I stepena. Područje karakteriše velika raznovrsnost šumskih zajednica poljskog jasena, hrasta lužnjaka i graba starosti od 123 do 189 godina i visinom stabala i do 50 m. Specifičnost ovog rezervata ogleda se u najbrojnijoj i najbolje očuvanoj populaciji vrsta iz porodice detlića, kao i prisustva strogo zaštićenih vrsta vezanih za hrastove šume, blisko prirodnog sastava sa velikom količinom mrtvog drveta. Prisutna tipološka raznovrsnost šuma i specifičnosti u pogledu biodiverziteta, značajno doprinosi važnosti područja za naučna istraživanja i očuvanju staništa retkih, ugroženih i strogo zaštićenih vrsta.
Strogi prirodni rezervat „Raškovica“
Strogi prirodni rezervat „Raškovica“, koji je još od 1954. godine pod zaštitom, nalazi se u neplavnom području između puta Morović-Jamena i reke Studve, unutar područja Bosutskih šuma. U celosti se nalazi u režimu zaštite II stepena. Područje karakteriše velika raznovrsnost mešovitih šumskih zajednica poljskog jasena, hrasta lužnjaka i graba starosti oko 130 godina. Zbog svog položaja na izdignutim delovima, okruženo plavljenim područjem reke Save sa Bosutom, u prošlosti ovo područje je predstavljalo idealno mesto za formiranje naselja i tradicionalnih delatnosti poput svinjarenja. Upravo zbog toga, najpre na revirima rezervata registrovani su najstariji svinjari, a njihova krda na žiropašama danas okupljaju više od 70 odraslih domaćih svinja i čak 90 prasadi.
Strogi prirodni rezervat „Rađenovci“
Strogi prirodni rezervat „Rađenovci“, koji je još od 1954. godine pod zaštitom, predstavlja enklavu šumske vegetacije unutar oraničnih površina, na oko 3 km severozapadno od naselja Jamena, na području Bosutskih šuma. Zauzima površinu od 86,83 ha i u celosti se nalazi u režimu zaštite II stepena. Rezervat predstavlja semensku sastojinu posebnog kasno-listajućeg varijeteta lužnjaка (Quercus robur var. tardiflora). Pored toga, područje se odlikuje šumama hrasta lužnjaka i graba, dok se u depresijama javljaju čiste sastojine hrasta lužnjaka, kao i šume poljskog jasena na barskom ivom, starosti od 141 do 152 godine. Kao specifičnost područja ističe se pristutvo gnezdilišta orla kliktaša (Clanga pomarina).
Strogi prirodni rezervat „Stara Vratičina“
Strogi prirodni rezervat „Stara Vratičina“, koji je još od 1954. godine pod zaštitom, nalazi se u poplavnom području reke Save, unutar katastarske opštine Višnjićevo, u okviru Bosutskih šuma. Rezervat predstavlja dobro očuvane ostatke čuvenih lužnjakovih prašuma, koje su još početkom XX veka u Posavini pokrivale nekoliko hiljada hektara. Zauzima površinu od 10,30 ha i u celosti se nalazi u režimu zaštite I stepena. Područje karakteriše šuma lužnjaka, graba i jasena, a ono što ovaj rezervat čini posebnim jeste trenutna najveća koncentracija živih stabala lužnjaka, poznatih kao „orijaška“ stabla. Najdeblje živo drvo na području rezervata „Stara Vratičina“ trenutno ima prstenasti prečnik od 210 cm. Pre više od 20 godina, unutar ovog Rezervata, najdeblje stablo imalo je prečnik od 224 cm, a njegova starost procenjena je na oko 450 godina. Isečak debla, sa sedmog metra od pridanka, danas se nalazi u zgradi Šumske uprave Morović i na Šumarskom fakultetu u Beogradu. Još jedna posebnost prostora su očuvane nekropole i ostaci naselja Ilira i Kelta, koji su naseljavali ove prostore pre ekspanizije Rimske imperije, početkom I veka nove ere.
Prirodni spomenik „Sastojina starih slavonskih hrastova Smogva“
Prirodni spomenik „Smogva”, koji je još od 1951. godine pod zaštitom, nalazi se u centralnom delu šumskog kompleksa Bosutskih šuma, u neplavljenom delu. Zauzima površinu od 4,30 ha i ima status posebnog lokaliteta u režimu zaštite II stepena. Temeljnu prirodnu vrednost ovog područja čine „orijaška” stabla lužnjaka, čija starost doseže i do 400 godina, sa potpuno prirodnim poreklom iz sastojine prašumskog tipa. Na području spomenika zabeleženo je ukupno 111 starih stabala impozantnih dimenzija, od kojih su sto deset stabala hrasta lužnjaka (Quercus robur) i jedno stablo poljskog jasena (Fraxinus angustifolia subsp. oxycarpa), dok je zabeležen najveći prstenasti prečnik živog stabla od 206 cm. Pored ovih stabala, tradicionalno svinjarstvo i žiroispaša predstavljaju svojevrstan simbol područja, čineći zajedno ovaj lokalitet od izuzetnog značaja za naučnu i stručnu javnost.
