Vrste i stanje fonda divljači
Krupna divljač: jelen evropski (Cervus elphus L.), jelen lopatar (Dama dama L.), muflon (Ovis aries musimon Pall.), divlja svinja (Sus scrofa L.) i srna (Capreolus capreolus L.).
Sitna divljač: zec (Lepus europaeus Pall.), fazan (Phasianius sp. L.), poljska jarebica (Perdix perdix L.) i gugutka (Streptopelia decaocto).
Migratorna divljač: divlja patka (Anas platyrhynchos L.), divlja guska (Anser fabalis Latham.), prepelica (Coturnix coturnix L.) i grlica (Streptopelia turtur).
Matični fondovi krupne divljači u lovištima JP “Vojvodinašume” su imali uzlazne trendove kretanja. Brojno stanje matičnog fonda krupne divljači u 2002. godini kada je došlo do formiranja JP “Vojvodinašume” u 14 lovišta je bilo 8.369 jedinki, u 2012. godini u 17 lovišta 9.226 jedinki i u 2022. godini u 17 lovišta 9.401 jedinki.
Brojno stanje i gustina matičnih fondova krupne divljači na površini lovišta od 109.824 ha u odnosu na jedinicu od 100 ha površine lovišta je sledeći:
• 2002. godine ………. 8.369 jedinki = 7,6/100 ha
• 2012. godine ………. 9.236 jedinki = 8,4/100 ha
• 2022. godine ………. 9.391 jedinki = 8,5/100 ha.
Ostvarenom gustinom i brojnošću populacije krupne divljači, lovišta JP “Vojvodinašume” spadaju u vodeća lovišta krupne divljači u Srbiji.
U ograđenim lovištima i ograđenim delovima lovišta primenjuju se modeli poluintenzivnog i intenzivnog uzgoja divljači. Uzgoj divljači (jelen, jelen lopatar, muflon i divlja svinja) se, takođe, vrši u uzgajalištima divljači u cilju povećanja brojnosti fondova divljači i unapređenja genetskog potencijala matičnih fondova.
Jedna od prednosti integralnog gazdovanja šumama i divljači ogleda se u velikim komercijalnim prihodima koji se ostvaruju u delatnosti šumarstva. Zahvaljujuću njima, lovišta JP “Vojvodinašume” imaju potrebnu finansijsku subvenciju i materijalnu stabilnost preko potrebnu za nesmetan rad i razvoj.
