Čuvarska služba Vojvodinašuma u Specijalnom rezervatu prirode „Gornje Podunavlje“ u poslednjih mesec dana izvršila je četiri intervencije spašavanja otrovanih orlova.
Neodgovornom i neadekvatnom upotrebom rodenticida, u cilju trovanja glodara na njivama u neposrednoj blizini granica Rezervata, indirektno su ugroženi i orlovi poznati kao lešinari koji za ishranu osim živih životinja i ribe koriste i leševe životinja. Orlovi ne poznaju granice, kako one među državama tako i granice zaštićenog područja, pa tako u potrazi za hranom napuštaju Rezervat i traže hranu na okolnim njivama i ribnjacima.
Vlasnici oranica trovanjem glodara direktno ugrožavaju ptice koje otrovane životinje koriste za ishranu. Kao posledica takvih trovanja u poslednjih mesec dana zabeležena su četiri slučaja trovanja ptica i to dva trovanja orla belorepana kao strogo zaštićene vrste i dva trovanja orlova mišara.
Prvi otrovani orao belorepan nađen je u ataru kod Ribareva 17.12.2015. godine i nakon inetrvencije čuvarske službe sutradan je poslat u prihvatilište Zoološkog vrta Palić koji je opremljen za prijem divljih životinja te njihovo lečenje i oporavak. Sudeći po simptomima, orao belorepan je verovatno bio otrovan i nije mogao da leti. Oporavak i lečenje su još uvek u toku.
Deset dana kasnije, 27.12.2015. godine na lokalitetu Mali Štajer, a potom i 04.01.2016. u šumi Kurjačici, pronađeni su orlovi mišari i sutradan poslati u prihvatilište. Nijedan orao nije mogao da leti i pretpostavlja se da su otrovani. Oba mišara su i dalje na lečenju.
Dojavom odgovornih građana 19.01.2016. godine drugi otrovani orao belorepan pronađen je na obodu šume Slatine kod Sonte i posle intervencije čuvarske službe sutradan otpremljen za Palić. Pošto je ptica prilikom preuzimanja bila u sedećem stavu sa vidno zgrčenim kandžama i mirnog ponašanja odnosno nepokretna, što ukazuje na trovanje, čuvar zaštićenog područja u SRP “Gornje Podunavlje” Rajić Milan upotrebio je znanje stečeno na obukama tokom sprovođenja međunarodnog “Danubeparks” projekta i uz intervenciju veterinara delovao trenutno. Orao je dobio vitaminsku koktel-inekciju zahvaljujući kojoj su simptomi trovanja u toku večeri popustili pa je orao čak prihvatio i malo hrane. Ovom trenutnom intervencijom značajno je ubrzan oporavak te je posle pet dana lečenja na Paliću orao bio totalno izlečen i spreman za povratak u prirodu.
Oba zbrinuta orla belorepana su polno zrele jedinke i samim tim jako vredne, uzimajući u obzir da orao belorepan polnu zrelost stiče tek u petoj godini života.
Vraćanje belorepana u prirodu je veoma dirljiv i impozantan čin. Kralj visina, najveća evropska ptica grabljivica, dopremljen je po svim sigurnosnim pravilima do hranilišta za ptice grabljivice 25.01.2016. godine u Apatinski deo rezervata “Gornje Podunavlje”, zavezanih nogu i sa kapicom na kljunu. Iako bi prva asocijacija bila da je ubojito oružje ove ptice kljun, nije baš tako. Kandže su oružje kojim orao ubija plen. Stručnim pristupom ornitologa Pokrajinskog zavoda za zaštitu prirode Nikole Stojnića i čuvara zaštićenog područja Milana Rajića orao je oslobođen i uzleteo u visine.
Puštanje ptice organizovano je na jednom od dva hranilišta za ptice grabljivice na lokalitetu “Bestrement” u SRP “Gornje Podunavlje”. Hranilište je oformljeno 2010. godine i od tada uspešno radi pa se godišnje na hranilište iznese i do dve tone mesa divljači i ribe. Svrha zimske ishrane belorepana je dopunska ishrana u periodu reprodukcije kada je količina hrane, zbog teških klimatskih uslova u prirodi, ograničena. Drugi cilj je zadržavanje ptica unutar granica Rezervata gde nema upotrebe opasnih hemijskih sredstava i gde opasnost od trovanja ne postoji.
Sva četiri spašavanja orlova desila su se po dojavi lokalnog stanovništva koje je tokom proteklih godina obučavano da shvati važnost i značaj ugroženih vrsta. U sklopu kampanje organizovane u saradnji sa Svetskim fondom za prirodu (WWF) i nadležnim institucijama organizovane su radionice sa temom značaja pravilne upotrebe pesticida i važnosti ugroženih vrsta. Lokalno stanovništvo je ovim akcijama dokazalo da orlove belorepane doživljava kao svoje lično bogatstvo koje je povereno na upravljanje JP “Vojvodinašume”.